Nasz Dom przeszedł wyjątkową historię. W 1909 roku był tutaj sierociniec dla dzieci, który został przekazany przez bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego felicjankom.  Potem siostry otworzyły  też w nim czteroklasową szkołę prowadzoną przez Zgromadzenie.  W 1952 roku  zarówno  sierociniec jak i szkoła zostały zlikwidowane przez  ówczesne władze państwowe, reżimu  komunistycznego w Polsce, a dzieci zabrane i przemocą wywiezione.

Na terenie zlikwidowanego Domu Dziecka Siostry Felicjanki rozpoczęły nową działalność charytatywną.  Objęły opieką starsze, wymagające specjalnej troski kobiety – z biednych środowisk, z najbliższych wiosek  – oddając im pomieszczenia zajmowane uprzednio przez dzieci.

1 października  1993 powstał Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez Siostry Felicjanki. Obecnie przebywa w nim 95 kobiet przewlekle somatycznie chorych, u których podeszły wiek oraz kłopoty zdrowotne spowodowały konieczność zapewnienia im całodobowej opieki. Podstawowym zadaniem naszej placówki jest zaspokojenie potrzeb bytowych, opiekuńczych, zdrowotnych i religijnych każdej z Mieszkanek. Jesteśmy jednostką typu stacjonarnego, która zapewnia całodobową opiekę. W Domu przygotowane są 1,2,3,4- osobowe pokoje. Każdy z nich posiada zaplecze sanitarne. Mieszkankami naszego Domu mogą zostać Panie pochodzące z różnych regionów Polski.