Historia domu
Nasz Dom przeszedł wyjątkową historię. W 1909 roku był tutaj sierociniec dla dzieci, który został przekazany przez bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego felicjankom. Potem siostry otworzyły też w nim czteroklasową szkołę prowadzoną przez Zgromadzenie. W 1952 roku zarówno sierociniec jak i szkoła zostały zlikwidowane przez ówczesne władze państwowe, reżimu komunistycznego w Polsce, a dzieci zabrane i przemocą wywiezione.
Na terenie zlikwidowanego Domu Dziecka Siostry Felicjanki rozpoczęły nową działalność charytatywną. Objęły opieką starsze, wymagające specjalnej troski kobiety – z biednych środowisk, z najbliższych wiosek – oddając im pomieszczenia zajmowane uprzednio przez dzieci.
1 października 1993 powstał Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez Siostry Felicjanki. Obecnie przebywa w nim 95 kobiet przewlekle somatycznie chorych, u których podeszły wiek oraz kłopoty zdrowotne spowodowały konieczność zapewnienia im całodobowej opieki. Podstawowym zadaniem naszej placówki jest zaspokojenie potrzeb bytowych, opiekuńczych, zdrowotnych i religijnych każdej z Mieszkanek. Jesteśmy jednostką typu stacjonarnego, która zapewnia całodobową opiekę. W Domu przygotowane są 1,2,3,4- osobowe pokoje. Każdy z nich posiada zaplecze sanitarne. Mieszkankami naszego Domu mogą zostać Panie pochodzące z różnych regionów Polski.